Tworków to wieś w woj. śląskim, w pow. raciborskim, w gminie Krzyżanowice. Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1350 roku, kiedy w jej posiadanie weszła rodzina Tworkowskich. Z całą pewnością jednak historia wsi jest znacznie dłuższa. Na jej terenie znajduje się wiele ciekawych zabytków, jednak prawdziwą perełką jest barokowy kościół pw. św. Apostołów Piotra i Pawła. 

Kościół znajduje się na wzgórzu, na końcu wydłużonego placu. Z daleka już widać jego wieżę. Wybudowany został w stylu barokowym pod koniec XVII wieku. Jego konsekracji dokonał w 1697 roku sufragan wrocławski Johann Brunetti. Świątynia jest orientowana, jednonawowa, od zachodu została dostawiona wieża. Od strony wschodniej do prezbiterium przylega zakrystia wybudowana w 1749 roku. Teren wokół kościoła zajmuje cmentarz. Całość otoczona została murem. 

 

 

Wnętrze kościoła utrzymane jest w stylu barokowym. Uwagę zwraca przede wszystkim ołtarz główny, pochodzący z przełomu XVII i XVIII wieku. Zajmuje całą wschodnią ścianę prezbiterium. Jego centralne miejsce zajmuje XIX-wieczny obraz, przedstawiający wręczenie kluczy do Królestwa Niebieskiego św. Piotrowi. Po jego bokach zostały umieszczone rzeźby patronów kościoła, z lewej św. Piotra, z prawej św. Pawła. W zwieńczeniu ołtarza znajduje się XVIII-wieczny obraz przedstawiający cudowne rozmnożenie chleba. Całość zdobiona jest bogatą dekoracją snycerską oraz licznymi figurami przedstawiającymi putta oraz anioły. 

 

 

W kościele znajdują się jeszcze trzy ołtarze boczne. Dwa, barokowe, umieszczone na styku prezbiterium i nawy, pochodzą z przełomu XVII/XVIII wieku. Ten po lewej poświęcony został św. Małgorzacie. Obraz w ołtarzu ukazuje patronkę w trzymającą w ręku krzyż. W ołtarzu po prawej umieszczony został obraz Chrystusa Bolesnego. 

Trzeci ołtarz znajduje się na ścianie północnej kościoła. Wykonany w stylu późnobarokowym, pochodzi sprzed roku 1719. Poświęcony został św. Janowi Nepomucenowi, którego wizerunek został uwieczniony na obrazie. Ołtarz wieńczy wyobrażenie Trójcy Świętej. Na samej górze Bóg Ojciec rozpościera swoje ramiona z obłoku, pod nim Duch Święty w postaci gołębicy, zaś pod spodem Syn Boży wiszący na krzyżu. 

 

 

Na północnej ścianie kościoła zwraca uwagę drewniana, pochodząca z końca XVII wieku, loża kolatorska. Pokryta została bogatą dekoracją snycerską, w której przeważają motywy roślinne. Lożę wieńczy niewielkich rozmiarów rzeźba św. Michała Archanioła, trzymającego w prawej ręce miecz, a w lewej wagę (w dniu Sądu Ostatecznego będzie ważył ludzkie dusze). Do loży kolatorskiej można wejść i stamtąd uczestniczyć we mszy świętej. Wejście znajduje się na zewnątrz, po północnej stronie kościoła. 

Na przeciwległej, południowej ścianie, umieszczona została barokowa, bogato zdobiona ambona, datowana na XVIII wiek. Jej baldachim wieńczą rzeźby czterech Wielkich Doktorów Kościoła: św. Hieronima, tłumacza całego Pisma Świętego na łacinę (ur. ok. 343 r., zm. 420 r.), św. Grzegorza I Wielkiego, papieża, reformatora Kościoła i papiestwa (ur. ok. 540 r., zm. 604 r.); św. Augustyna, biskupa Hippony, współtwórcę zachodniej myśli teologicznej (ur. 354 r., zm. 430 r.); św. Ambrożego, biskupa Mediolanu (ur. ok. 340 r., zm. 397 r.).

 

 

Jednak prawdziwym skarbem tworkowskiego kościoła są zdobione trumny i sarkofagi dawnych właścicieli tych ziem z rodu Reiswitzów oraz Wilczków. Powstały w latach 1644-1683. Zostały wydobyte z krypty znajdującej się pod tzw. babińcem, odkrytej podczas prac remontowych i otwartej w 1993 roku. W 1994 roku wpisano je do rejestru zabytków. W dwóch trumnach zostały pochowane osoby dorosłe: Ewa, z domu Wilczek (1613-1655) oraz jej mąż Wacław Reiswitz. W pozostałych trumnach zostały pochowane dzieci.

W bogato zdobionym sarkofagu z blachy miedzianej, pochowano Ewę. Jego ozdobą są maski lwów trzymających w paszczach uchwyty oraz nóżki w kształcie lwich łap. Boki zdobiły liczne biblijne cytaty zaś na ściankach od strony głowy i nóg zostały namalowane herby.

W sarkofagu z cyny z dużą domieszką ołowiu został pochowany Wacław. Jego sarkofag uległ całkowitemu rozpadowi. Z zebranych fragmentów udało się odtworzyć ok. 90 % pierwotnej tumby. Brakujące fragmenty zostały uzupełnione przez konserwatorów, więc dzisiaj można oglądać cały, bogato zdobiony sarkofag. 

Z trumien dzieci, również bogato zdobionych cytatami oraz malowidłami, zostało wydobytych kilka fragmentów strojów pogrzebowych oraz ich wyposażenia. M.in. sukienka Klary Ludwiki (zm. 22 września1652 r.) zdobiona dwudziestoma pięcioma kokardami ze wstążki jedwabnej przetykanej nicią ze srebrnym oplotem. Sukienka została uszyta specjalnie na ceremonię pogrzebową. Wyeksponowana została również koszulka niemowlęca wykonana z tkaniny jedwabnej. Wraz z nią w gablocie umieszczony został wianek, stanowiący dekorację sukienki lub fryzury. 

Ekspozycja znajduje się w pomieszczeniu pod lożą kolatorską. Wejście zamyka krata, więc do środka nie można wejść. Nie przeszkadza to jednak w dokładnym przyjrzeniu się eksponatom. 

 

 

Polecam wizytę w tworkowskim kościele pw. św. Piotra i Pawła. Barkowy wystrój wnętrza przyciąga uwagę. Zaś ekspozycja trumien i sarkofagów jest wyjątkowa na skalę nie tylko polską, ale i europejską. Myślę, że każdy miłośnik baroku oraz pięknych zabytków powinien to miejsce odwiedzić. POLECAM!!!